سوخت فعلی گلوله کاه برای استفاده از تجهیزات ماشین گلوله سوخت کاه برای پردازش زیست توده به گلوله های نی یا میله ها و بلوک هایی است که ذخیره، حمل و نقل و استفاده آسان است. پر رونق، انتشار دود سیاه و گرد و غبار در طول فرآیند احتراق بسیار کم است، انتشار SO2 بسیار کم است، آلودگی محیطی کم است، و این یک انرژی تجدید پذیر است که برای تولید و فروش تجاری مناسب است.

سوخت کاه عموماً به صورت گلوله یا بلوک پردازش می‌شود و سپس سوزانده می‌شود، پس چرا نمی‌توان مستقیماً آن را سوزاند و مزایا و معایب آن چیست؟ برای حل معماهای همه، بیایید تفاوت بین سوخت گلوله کاه و احتراق مستقیم مواد خام کاه را تجزیه و تحلیل کنیم.

معایب احتراق مستقیم مواد خام کاه:

همه ما می دانیم که شکل مواد خام کاه قبل از فرآوری به سوخت گلوله های کاه عمدتاً شل است، به خصوص هنگام استفاده از کاه کشاورزی. بین 65 تا 85 درصد، مواد فرار در حدود 180 درجه سانتیگراد شروع به جدا شدن می کنند. اگر مقدار شتاب دهنده احتراق (اکسیژن موجود در هوا) در این زمان ناکافی باشد، مواد فرار نسوخته توسط جریان هوا منتقل می شود و مقدار زیادی رنگ سیاه را تشکیل می دهد. دود اثرات نامطلوبی بر محیط زیست دارد. ثانیاً محتوای کربن ماده خام کاه کم است و مدت زمان فرآیند سوخت نسبتاً کوتاه است و در برابر سوختن مقاوم نیست.
پس از تبخیر و تجزیه و تحلیل، کاه های محصول خاکستر زغال شلتر را تشکیل می دهند و مقدار زیادی خاکستر زغال می تواند با جریان بسیار ضعیف هوا تشکیل شود. دلیل دیگر این است که چگالی فله مواد اولیه کاه قبل از فرآوری بسیار کم است که برای جمع آوری و ذخیره سازی مواد اولیه ناخوشایند است و شکل گیری تجاری سازی و مدیریت فروش بسیار دشوار است و حمل و نقل طولانی مدت آن آسان نیست. فاصله؛

بنابراین، سوخت گلوله کاه عموماً توسط تجهیزات دستگاه گلوله سوخت کاه به گلوله یا بلوک تبدیل می شود و سپس سوزانده می شود. در مقایسه با مواد خام کاه فرآوری نشده، ارزش استفاده بهتر و مزایای حفاظت از محیط زیست دارد.