گلوله های زیست توده سوخت جامدی هستند که با فشرده کردن ضایعات کشاورزی مانند نی، پوسته برنج و خرده چوب به شکل های خاصی از طریق دستگاه گلوله سوخت زیست توده، تراکم ضایعات کشاورزی مانند کاه، پوسته برنج و خرده چوب را افزایش می دهند. می تواند جایگزین سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ شود و در زمینه های عمرانی مانند پخت و پز و گرمایش و زمینه های صنعتی مانند احتراق دیگ بخار و تولید برق مورد استفاده قرار گیرد.

با توجه به محتوای بالای پتاسیم در مواد اولیه ذرات سوخت زیست توده، وجود آن نقطه ذوب خاکستر را کاهش می دهد، در حالی که سیلیکون و پتاسیم در طی فرآیند احتراق ترکیبات کم ذوب را تشکیل می دهند و در نتیجه دمای نرم شدن خاکستر کمتر می شود. در شرایط دمای بالا، نرم شدن رسوبات خاکستر به راحتی به دیواره بیرونی لوله های سطح گرمایش متصل می شوند و تجمع کک ایجاد می کنند. علاوه بر این، به دلیل اینکه سازندگان گلوله های زیست توده رطوبت محصولات را در محل کنترل نمی کنند یا تفاوت هایی وجود دارد و ناخالصی های زیادی در مواد اولیه وجود دارد، احتراق و کک سازی رخ می دهد.

تولید کک بدون شک بر احتراق دیگ تأثیر می گذارد و حتی بر میزان استفاده از احتراق ذرات سوخت زیست توده تأثیر می گذارد و در نتیجه تولید گرمای سوخت کمتری ایجاد می کند که به نوبه خود منجر به افزایش مصرف سوخت می شود.

به منظور کاهش وقوع پدیده های فوق، می توان آن را از چند جنبه در تولید و زندگی واقعی حل کرد:

1. به طور مداوم فناوری تولید محصولات دستگاه گلوله سوخت زیست توده را بهبود بخشید و محتوای آب گلوله ها را به شدت کنترل کنید.

2. انتخاب و فرآوری مواد اولیه دقیق و موثر است و کیفیت ذرات بهبود می یابد.